Η Εταιρεία

Με την ψήφιση του Ν.4308/14 και το άρθρο 18, μετά την 31.12.2014 αλλάζει και ο τρόπος λογιστικής αναγνώρισης των συμβάσεων Xρηματοδοτικής Mισθώσεως από την πλευρά των μισθωτών.

Συγκεκριμένα:

α) Ένα περιουσιακό στοιχείο που περιέρχεται στην οντότητα (μισθωτής) με Xρηματοδοτική Mίσθωση
(Direct Leasing), αναγνωρίζεται ως περιουσιακό στοιχείο της οντότητας με το κόστος κτήσης που θα είχε προκύψει εάν το στοιχείο αυτό είχε αγοραστεί, με ταυτόχρονη αναγνώριση αντίστοιχης υποχρέωσης προς την εκμισθώτρια οντότητα (υποχρέωση χρηματοδοτικής μίσθωσης). Μεταγενέστερα, τα εν λόγω πάγια στοιχεία αντιμετωπίζονται λογιστικά βάσει των προβλέψεων του N.4308/2014 για τα αντίστοιχα ιδιόκτητα στοιχεία. Η υποχρέωση χρηματοδοτικής μίσθωσης αντιμετωπίζεται ως δάνειο, το δε μίσθωμα διαχωρίζεται σε χρεολύσιο, το οποίο μειώνει το δάνειο, και σε τόκο που αναγνωρίζεται ως χρηματοοικονομικό έξοδο.

β) Πώληση περιουσιακών στοιχείων που στη συνέχεια επαναμισθώνονται με Xρηματοδοτική Mίσθωση
(Sale & Lease Back), λογιστικά αντιμετωπίζεται από τον πωλητή ως εγγυημένος δανεισμός.
Το εισπραττόμενο από την πώληση ποσό αναγνωρίζεται ως υποχρέωση η οποία μειώνεται με τα καταβαλλόμενα χρεολύσια, ενώ οι σχετικοί τόκοι αναγνωρίζονται ως χρηματοοικονομικό έξοδο.
Τα πωληθέντα στοιχεία συνεχίζουν να αναγνωρίζονται στον ισολογισμό ως περιουσιακά στοιχεία.